- xudbin
- f. ancaq özünü güdən, özünü sevən; eqoist
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
xudbin
Look at other dictionaries:
xudbin — sif. <fars.> Ancaq özünü düşünən, öz mənafeyini hər şeydən yüksək tutan adam; eqoist. Müəllim əvvəldə molla Xəlil ilə mübahisəyə girişmək istəməyirdi, onu xudbin bir adam tanıyırdı. S. H.. Çox savadlı və çox bilikli, şöhrətpərəst, xudbin,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəsarətlənmək — f. Cəsarət etmək, qorxusu gedib cürətlənmək, ürəklənmək; özündə cəsarət hiss etmək; ruhlanmaq; daha heç şeydən qorxmamaq. <Qaçaqlar> elə şiddətli cəsarətlənmişdilər ki, nəinki kəndlərə, hətta balaca şəhərlərə də hücum edirdilər. . E.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eqoist — sif. <fr. əsli lat.> Özünü bəyənən, özünü yüksək tutan, ancaq özünü, öz mənafeyini düşünən adam; xudbin. <Süleyman:> Mən hələ ömrümdə bunun kimi eqoist adam görməmişəm. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyib — is. <ər.> 1. Utanılacaq hal və ya hərəkət; nöqsan, kəsir, qüsur. Bundan əlavə, dəxi Yusif şahda həzar gunə özgə eyiblər tapdılar. M. F. A.. Eybimizi çulğalamışdı aba; Hər nə gəlirdi boşalırdı qaba. M. Ə. S.. Həqiqət, ər və arvad Bahadıra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şöhrətpərəst — sif. <ər. şöhrət və fars. . . . pərəst> Şöhrət düşkünü; vəzifə, fəxri mövqe, ad, vəzifə və s. yə həddən artıq can atan; təkəbbürlü, lovğa. O çox şöhrətpərəst adamdır. – Çox savadlı və çox bilikli, şöhrətpərəst, xudbin, hakimiyyət sevən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xudpəsənd — sif. <fars.> Özünü çox bəyənən, özündən çox razı; lovğa, xudbin. Qənbərin bu sözləri məğrur və xudpəsənd Varisdə böyük bir maraq oyatdı. A. Ş.. Xudpəsənd xan bir zamanlar həmin bəylər, əyanlar qarşısında məğlubiyyətə düçar olduğunu hələ də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zahid — is. <ər.> 1. Dünyanın zövq və nemətlərindən əl çəkib vaxtını ibadətlə keçirən dindar adam. Zahidi xudbin nə bilsin zövqünü eşq əhlinin; Bir əcəb meydir məhəbbət kim, içən huşyar olur. F.. Pərdeyidam eyləmiş zahid ridasın xəlq üçün. Qövsi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərköyün — sif. Həddindən artıq əzizlənmək, bütün arzu və şıltaqları yerinə yetirilməsi nəticəsində xudbin böyümüş. – Ərköyün uşaq. Ərköyün z. böyümüş övlad. – Ananın ərköyün oğlu hambal olar. (Ata. sözü). <Sərvinaz xanım:> Onun tək qalmağına görə mən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərköyünləşmək — f. Ərköyün olmaq, həddindən artıq əzizlənmək, hər bir arzu və şıltağı yerinə yetirilmək nəticəsində xudbin olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
